Ik ging Camp Romain ontdekken op de Mont Vireux. Een site is uitzonderlijk en magisch.
Een warme entree
Het Romeinse kamp
Het Romeinse kamp is vooral een historische plek, met overblijfselen van het lagere Romeinse rijk en middeleeuwse overblijfselen. Maar vandaag is het Romeinse kamp vooral een plek die je beschut tegen lawaai. De tijd stopt. Je sluit je ogen. En je luistert naar de wind die je streelt.
Terwijl ik op de rotsachtige kaap slenter, observeer ik houten tafels bij de ingang van de site. Warm ! Dit nodigt uit om even te gaan zitten en iets te drinken voordat we de plek gaan verkennen. Een vleugje warme kleuren dankzij de bloeiende struiken, zeker wild, nodigen uit tot dagdromen.
Aan de kant van de overblijfselen zie ik eerst de ruïnes van de damwand. Ik loop langs de muur om het uitzicht voor me van dichterbij te bekijken. Een prachtig panorama kijkt uit over het charmante dorpje Vireux-Molhain en zijn knuffelige bos. Hier begrenst het bos de grenzen van België. Treignes is het eerste grensdorp.
Ik kan op de bodem van Molhain een kant van de Collegiale onderscheiden (degene waarvan wordt gezegd dat deze de overblijfselen van Pépin le Bref huisvest)
Een overvolle fantasie in het Romeinse kamp
Ik vervolg mijn pad dat aan weerszijden is afgebakend door bomen, die in elkaar overlopen en ruimte laten voor mijn verbeelding. De bomen zijn met elkaar verbonden door hun takken, om één te worden op mijn pad. Een natuurlijke en gevoelige harmonie. Een lommerrijke gang die op je wacht om een primitieve relatie te koesteren.
En hier kom ik aan in de buurt van een klein pad dat door trappen is aangelegd. Het leidt naar Romeinse en feodale woningen en een oude broodoven.
De steeg strekt zich uit en leidt naar een uitzicht over Vireux-Wallerand. Het groen omvat vrijwel het gehele dorpsgezicht. Een pure setting, ik zou zelfs zo ver willen gaan om te zeggen hemels.
Ik observeer het drijvende eiland midden in de Maas.
Van kleins af aan heb ik me altijd een ontwikkeling op dit eiland voorgesteld, een restaurant of een speeltuin. Mensen zouden aan boord gaan van de kade om het eiland in Venetiaanse stijl te bereiken. Hoe alles ons gemakkelijker en magischer lijkt als we klein zijn.
In de loop van de tijd is dit stuk land opgelost, er is nu nog maar een dunne strook land.
Een gigantisch panorama vanaf het Romeinse kamp
Ik vervolg mijn reis en ik zie een vlag: het is de Cheval Bayard!
Het paard van onze legendes! Het is opgesteld naast een uitkijkpunt. Ik observeer Vireux-Wallerand in al zijn grootsheid en zijn groene bos. Ik kan vanaf hier een groot deel van het grondgebied zien. Links van mij zie ik Hierges, Chooz en Givet achter een lommerrijke rots.
Als kind dacht ik dat de energiecentrale de bron van de wolken was. Maar nee ! Uit deze hoge torens ontsnapt een waterdamp die elke inwoner doet denken aan het puntje van de Ardennen waar Chooz zich bevindt.
Rechts van mij zie ik Wallerand opgaan in de bossen en Haybes verborgen onder de bergen.
Ik keer op mijn schreden terug, ik zie de overblijfselen van religieuze gebouwen. Ik neem een pad naar rechts. Ik ga om het kamp heen en kom op een loopbrug die me uitnodigt tot een ander gezichtspunt. Vanaf hier kan ik de berg met wijnstokken zien. De huizen en het massief versmelten.
Ik beëindig mijn reis in het bos en hier sta ik voor grote, geknoopte bomen. Naar mijn mening maken deze bomen de plek mysterieus en magisch. Gerangschikt in het midden van een bloembed, zou ik kunnen geloven in een betoverend bos?
Ik raad natuurliefhebbers en liefhebbers van de Romeinse geschiedenis ten zeerste aan om de plaats te komen ontdekken.
Thema's
